Samanfattande faglege refleksjonar over arbeidskravet i visuell kommunikasjon

Første utkast - blyantteikning - frihand i sketchboka

Etter å ha arbeidd meg gjennom minna frå første samlinga i Sogndal, bestemte eg meg for å starte arbeidet i sketchboka med å bruke blyantane mine til å teikne eit uttrykk for kva eg tenkte i høve besøket på dei heibergske samlingane og det å vere student. Resultatet vart ei teikning der eg fekk arbeide litt med overlapping, skuggelegging og perspektiv. Linjer og storleiksforhold synest eg fekk fram djupne i biletet, og særleg ved treet i midten i høve murane bakom synest eg at overlapping vart vellukka i biletet og skapte ein god illusjon av at treet stod framom murane. Katten føre huset og delen av sjøen som er utan båt, der bølgjene slår mot land er andre delar av biletet eg liker. Katten ligg godt på steinhella eg har plassert den på og linjene i sjøen viser bølgjene på ein god måte.

Det er likevel mange svake punkt i teikninga, mellom anna hushjørnene, som blir flate i uttrykket, steingardane, som mest liknar rabbel, graset kunne fått meir liv og eg kunne utvikla båten og området rundt sjøen meir, for å nemne noko. Komposisjonen er grei og eg får fram at arbeidet er mangfaldig og hardt - både slått, åkerarbeid, fiske og husdyravl. Men på grunn av dei svake delane av uttrykket ønskte eg ikkje å arbeide vidare med biletet.

Linotrykk utarbeidd med arbeidskravet i visuell kommunikasjon i minnet
- livet er ein veg og sola skin i varierande grad, somme gonger klårt og andre gonger bakom skyene

Andre utkast - voksstiftteikning - frihand i sketchboka

Medan blyantteikninga er røyndsnær, er voksfargeteikninga meir symbolsk og direkte uttrykk for ein tankeprosess. Eg tok ideen frå linotrykket og utvida den. Tidlegare har eg skrive litt om kva eg har lagt i dei ulike delane av biletet. Vegen lagar ein slags samanheng i komposisjonen, men samanhengen er svak og uttrykket rotete. Det blir for mange enkeltelement som betyr noko og ikkje så stor samanheng mellom dei. Alfabetet tek ein stor plass og er eit symbol for utvikling, men fungerer ikkje så godt når det er i hovudfokus. Elles lærer ein jo heile alfabetet over kort tid, så symbolkrafta er gjerne ikkje så sterk. Det mest interessante med det, og grunnen til at eg synest det er litt kult, er nettopp det at alfabetet stoppa ved STU, som er dei første bokstavane i student. Ein kan vel seie at fascinasjonen for språket her fekk ei stor meining. Eg kunne arbeide vidare med å få ein tydelegare samanheng mellom elementa i komposisjonen, men valde å ikkje arbeide vidare med denne ideen.

Tredje utkast - akvarellblyantar, vatn og collage - akvarellpapir A5/knurva sjokoladepapir

Deretter fekk eg ein idé eg òg skildra i det tidlegare nemnde innlegget. Eg likte fargesymbolikken og ideen om at lyse og mørke sider går om einannan i livet, noko renneeffekten kunne uttrykke. Spiraltrappa er eit uttrykk for at det å vere student er ein veg oppover der ein ikkje heilt veit kva som ventar seg rundt neste sving. Spørsmålsteiknet understrekar denne uvissa, men er i gull fordi studenttida likevel er ei god og verdifull tid, sjølv om uvissa er der.

Eg arbeidde ein del med skisser i sketchboka for å komme fram til ein realistisk måte å framstille spiraltrappa på. I tillegg vurderte eg om spørsmålsteiknet skulle vere i gull eller sølv. Eg valde gull fordi det passa best overeins med dei andre fargane og det varme uttrykket eg ønskjer i biletet. Denne komposisjonen er enklare enn dei føregåande utkasta, men likevel uttrykksfull. Den seier mykje med få element og det enkle er ofte det beste. Eg valde å arbeide vidare med dette uttrykket.

Vidare arbeid, tredje utkast i ein annan teknikk - collage - farga ark og utklipp

Etter ein del arbeid med fagteorioppgåva og Picasso sine tidlegaste arbeid med collage, der han mellom anna brukte avisutklipp, prøvde eg å uttrykke noko av det samme som akvarellbiletet ved hjelp av utelukkande collage. Bakgrunnen er farga ark i strimlar i ulike tjukknader, midtsøyla er utklipp frå eit husflidsblad og trappetrinna er dels utklipp av ulike typar golv frå reklamar og dels kladdepapir farga med brun konditorfarge.

Denne utprøvinga hadde ulike kvalitetar. Eg synest bakgrunnen vart meir rotete og bakgrunnen og trappa slo kvarandre på ein måte i hel. Fargane vart for sterke og linjene i konflikt, spesielt fordi trappetrinna har ulike mønster og fargar. Eg prøvde å ha søyla både i svart silkepapir og i utklipp som vist her. Silkepapiret gav eit rolegare uttrykk, men i og med at eg visste eg ikkje ville bruke dette utkastet vidare, på grunn av bakgrunnen, ville eg prøve ut utklippet for å sjå kva det gjorde. Resultatet vart igrunn endå ein ting som gjorde uttrykket rotete.

Trappa var det eg likte best her. Eg likte den betre enn trappa i det opphavlege uttrykket, fordi den viser tydelegare kva veg den går; først bakom søyla og deretter framom. Den tredimensjonale effekter kjem betre fram. Researchen eg gjorde i høve spiraltrappa i sketchboka gjorde utslag.

Ferdig arbeid, iallfall inntil vidare - akvarellmåling og collage
- akvarellpapir A3, silkepapir, knurva sjokoladepapir, utklipp, kladdepapir farga med brun konditorfarge

Etter dei to forsøka, gjorde eg dette biletet for å få fram det beste frå dei to utprøvingane. Eg likte trappa best i collagen, bakgrunnen best i akvarellmålinga, valde heller silkepapir i søyla og ville ta med teiknet frå akvarellbiletet. Men gjorde det på ein annan måte denne gongen. I staden for at spørsmålsteiknet overskugga trappa/vegen framover, ville eg at trappa skulle få meir fokus og at spørmålsteikna skulle vere ein del av søyla, det berande i trappa. Teikna viser ei utvikling både i verdi (sølv til gull til platina) og tryggleik. I starten er ein usikker på valet av utdanning og det kan prege kor godt ein har det. Vidare blir ein tryggare på det ein gjer og blir betre. På enden av studietida er ein klar til å gå ut i jobb og få erfaring!

Denne gongen brukte eg tradisjonell akvarellmåling i staden for å teikne med blyant først og pensle på vatn etterpå. Det gav eit betre resultat. Då eg pensla vatn på blyantstreken vart ikkje all fargen vatna ut, så streken var framleis delvis synleg. Det vart betre då all fargen rann. I tillegg brukte eg to blåfargar på resultatet, slik at den sida vart meir liv i. Eg er stort sett nøgd med resultatet.