Kunstoppgåva - Inntrykk frå naturen

Her er originalbiletet og tre utkast/utprøvingar. Silkepapirbiletet var det første eg gjorde. Eg arbeidde først ein del med å få bakgrunnen litt lik i fargen som måleriet til Weidemann, og la deretter på strimlane med rosa, grønt, lilla og kvitt litt om einannan for å prøve å få fram litt av uttrykket i originalbileet. Prøvde å legge dei enkelte fargane i retninga som tilsvarte Weidemann sine målarstrøk, og lukkast delvis i det. Det var litt vanskeleg å arbeide med strimlane fordi det vart så klissete med limen. Eg likte resultatet, men såg ikkje det store utviklingspotensialet i arbeidet og ville prøve andre teknikkar.

Vidare prøvde eg meg fram med voksfargar og ulike måtar å bruke dei på i sketchboka, før eg teikna voksfargeteikninga de ser her. Fargane vart i utgangspunktet for sterke for det duse uttrykket til Weidemann, men eg løyste problemet ved å teikne litt svakt med fargane og blande dei til eg fekk ein sterk variant av fargen eg ville ha, for så å teikne over dei og stryke dei utover med kvitt. På bakgrunnen la eg heile stiften nedåt papiret og drog den over. Det skapte eit noko lunde jamt uttrykk, som vart endå jamnare då eg gjekk over med kvitt etterpå. Sjølve dei tre hovudområda med fargar teikna eg med vanlege strekar. Eg hadde ikkje riktig grønfarge, men fekk fram denne ved å bruke både lys grøn og blått. Vart godt nøgd med resultatet. I blåfargen blanda eg blått og lilla. Det fekk òg fram ein fin nyanse då eg gjekk over med kvitt. Eg likte denne teikninga. Det kvite gjorde verkeleg utslag på uttrykket og gav biletet eit slags draumeaktig preg. Bakgrunnen vart roleg og det lilla nedst kan gi assosiasjonar til land og det blå øvst til himmel. Slik blir landskapet ein roleg bakgrunn til hovudmotivet i fargane i midten. Eg ser tydelegare at dette er inntrykk frå naturen.

Men som sagt i eit tidlegare innlegg, foreslo Berit at eg kunne la meg inspirere av Ghada Amer. Eg vart fascinert av uttrykket hennar etter å ha sett litt på nokre av verka hennar på internett. Eg liker at ho bruker broderi og trådar, tradisjonelle metodar kvinner lenge har brukt, til å få fram ein feministisk bodskap. Lause trådendar kan vere verknadsfullt. I arbeidet med Weidemann har eg vore oppteken av å få fram målarstrøka hans, og eg ser potensialet med å bruke lause trådar til å måle med tråd. Dette måtte prøvast ut. Eg diskuterte mykje med mamma om kva som kunne vere gode stoff å sy på. Eg fekk med både strie og linstoff i tillegg til bomullsstoffet eg sjølv har. Eg bestemte meg for å prøve striestoffet først, som vist her.

Eg ville i utgangspunktet ha ein kvit bakgrunn, men ville prøve det brune striestoffet for å sjå korleis det brune passa inn og fordi eg tenkte at det var dette stoffet som passa best saman med linstrygarnet eg hadde tenkt å bruke. Utprøvinga vart òg eit forsøk på å få fram eit Ghada Amer-uttrykk som kunne passe til Weidemann. Trådane her er omtrent berre lause endar. Eg forsøkte å sy dei langs linjer som kunne tilsvare måleriet og brukte kvit tråd for å prøve å få fram retning på strøka, samt det kvite i dei. Eg synest resultatet vart for grovt og fekk ikkje fram det eg ville.

Då bestemte eg meg for å prøve vanleg bomullsstoff, slik eg i utgangspunktet hadde sett føre meg, spesielt etter at læraren påpeika at fargane eg hadde brukt til å farge stoffet likna dei i måleriet. Eg tenkte at det kunne vere eit interessant uttrykk å gå ut frå.

Her er eg i gong på det som skal bli det ferdige arbeidet. For å få fram dei ulike fargane i måleriet til Weidemann, bruker eg ulike nyansar med kvar farge. Det vil få fram eit fargespel og med mange lause trådar kan det bli som eit måleri. Trur eg. Endeleg fargepalett planlegg eg å vise fram i sketchboka.

Eg starta arbeidet med å legge saman framsidestoffet som eg farga tidlegare med to kvite bomullsstoff i same kvalitet. Desse har eg festa saman med den rosa nålefiltinga i nedre og venstre kant. Denne kanten var først rettare, tjukkare og mindre luftig, men eg synest det vart eit for hardt uttrykk. Difor tok eg den av og festa den på nytt, berre luftigare og mindre bestemt i kantane. Det fungerte betre. Denne kanten blir òg som ei ramme rundt resten av biletet og roar uttrykket ned. Etter å ha sydd på ein nyanse av kvar farge, bestemte eg meg for å halde fram med det blå feltet. Her er to steg i utviklinga.

Noko eg liker med dette arbeidet er kontrasten mellom dei geometriske formene i bakgrunnsstoffet og den rosa ulla og dei organiske formene i broderiet. Broderinga blir som planter som veks opp av den rosa ulla og slik blir dette min versjon av Inntrykk frå naturen. Då eg starta på arbeidet var det meir som ein vill idè som eg ikkje heilt visste kor ville gå. Men etter kvart har eg fått fleire tankar og funne inspirasjon i Vilhelm Bjerke Petersen si bok om symbol i abstrakt kunst og no liker eg uttrykket betre og betre. Gler meg til å sjå det ferdige resultatet!

Samanfattande faglege refleksjonar over arbeidskravet i visuell kommunikasjon

Første utkast - blyantteikning - frihand i sketchboka

Etter å ha arbeidd meg gjennom minna frå første samlinga i Sogndal, bestemte eg meg for å starte arbeidet i sketchboka med å bruke blyantane mine til å teikne eit uttrykk for kva eg tenkte i høve besøket på dei heibergske samlingane og det å vere student. Resultatet vart ei teikning der eg fekk arbeide litt med overlapping, skuggelegging og perspektiv. Linjer og storleiksforhold synest eg fekk fram djupne i biletet, og særleg ved treet i midten i høve murane bakom synest eg at overlapping vart vellukka i biletet og skapte ein god illusjon av at treet stod framom murane. Katten føre huset og delen av sjøen som er utan båt, der bølgjene slår mot land er andre delar av biletet eg liker. Katten ligg godt på steinhella eg har plassert den på og linjene i sjøen viser bølgjene på ein god måte.

Det er likevel mange svake punkt i teikninga, mellom anna hushjørnene, som blir flate i uttrykket, steingardane, som mest liknar rabbel, graset kunne fått meir liv og eg kunne utvikla båten og området rundt sjøen meir, for å nemne noko. Komposisjonen er grei og eg får fram at arbeidet er mangfaldig og hardt - både slått, åkerarbeid, fiske og husdyravl. Men på grunn av dei svake delane av uttrykket ønskte eg ikkje å arbeide vidare med biletet.

Linotrykk utarbeidd med arbeidskravet i visuell kommunikasjon i minnet
- livet er ein veg og sola skin i varierande grad, somme gonger klårt og andre gonger bakom skyene

Andre utkast - voksstiftteikning - frihand i sketchboka

Medan blyantteikninga er røyndsnær, er voksfargeteikninga meir symbolsk og direkte uttrykk for ein tankeprosess. Eg tok ideen frå linotrykket og utvida den. Tidlegare har eg skrive litt om kva eg har lagt i dei ulike delane av biletet. Vegen lagar ein slags samanheng i komposisjonen, men samanhengen er svak og uttrykket rotete. Det blir for mange enkeltelement som betyr noko og ikkje så stor samanheng mellom dei. Alfabetet tek ein stor plass og er eit symbol for utvikling, men fungerer ikkje så godt når det er i hovudfokus. Elles lærer ein jo heile alfabetet over kort tid, så symbolkrafta er gjerne ikkje så sterk. Det mest interessante med det, og grunnen til at eg synest det er litt kult, er nettopp det at alfabetet stoppa ved STU, som er dei første bokstavane i student. Ein kan vel seie at fascinasjonen for språket her fekk ei stor meining. Eg kunne arbeide vidare med å få ein tydelegare samanheng mellom elementa i komposisjonen, men valde å ikkje arbeide vidare med denne ideen.

Tredje utkast - akvarellblyantar, vatn og collage - akvarellpapir A5/knurva sjokoladepapir

Deretter fekk eg ein idé eg òg skildra i det tidlegare nemnde innlegget. Eg likte fargesymbolikken og ideen om at lyse og mørke sider går om einannan i livet, noko renneeffekten kunne uttrykke. Spiraltrappa er eit uttrykk for at det å vere student er ein veg oppover der ein ikkje heilt veit kva som ventar seg rundt neste sving. Spørsmålsteiknet understrekar denne uvissa, men er i gull fordi studenttida likevel er ei god og verdifull tid, sjølv om uvissa er der.

Eg arbeidde ein del med skisser i sketchboka for å komme fram til ein realistisk måte å framstille spiraltrappa på. I tillegg vurderte eg om spørsmålsteiknet skulle vere i gull eller sølv. Eg valde gull fordi det passa best overeins med dei andre fargane og det varme uttrykket eg ønskjer i biletet. Denne komposisjonen er enklare enn dei føregåande utkasta, men likevel uttrykksfull. Den seier mykje med få element og det enkle er ofte det beste. Eg valde å arbeide vidare med dette uttrykket.

Vidare arbeid, tredje utkast i ein annan teknikk - collage - farga ark og utklipp

Etter ein del arbeid med fagteorioppgåva og Picasso sine tidlegaste arbeid med collage, der han mellom anna brukte avisutklipp, prøvde eg å uttrykke noko av det samme som akvarellbiletet ved hjelp av utelukkande collage. Bakgrunnen er farga ark i strimlar i ulike tjukknader, midtsøyla er utklipp frå eit husflidsblad og trappetrinna er dels utklipp av ulike typar golv frå reklamar og dels kladdepapir farga med brun konditorfarge.

Denne utprøvinga hadde ulike kvalitetar. Eg synest bakgrunnen vart meir rotete og bakgrunnen og trappa slo kvarandre på ein måte i hel. Fargane vart for sterke og linjene i konflikt, spesielt fordi trappetrinna har ulike mønster og fargar. Eg prøvde å ha søyla både i svart silkepapir og i utklipp som vist her. Silkepapiret gav eit rolegare uttrykk, men i og med at eg visste eg ikkje ville bruke dette utkastet vidare, på grunn av bakgrunnen, ville eg prøve ut utklippet for å sjå kva det gjorde. Resultatet vart igrunn endå ein ting som gjorde uttrykket rotete.

Trappa var det eg likte best her. Eg likte den betre enn trappa i det opphavlege uttrykket, fordi den viser tydelegare kva veg den går; først bakom søyla og deretter framom. Den tredimensjonale effekter kjem betre fram. Researchen eg gjorde i høve spiraltrappa i sketchboka gjorde utslag.

Ferdig arbeid, iallfall inntil vidare - akvarellmåling og collage
- akvarellpapir A3, silkepapir, knurva sjokoladepapir, utklipp, kladdepapir farga med brun konditorfarge

Etter dei to forsøka, gjorde eg dette biletet for å få fram det beste frå dei to utprøvingane. Eg likte trappa best i collagen, bakgrunnen best i akvarellmålinga, valde heller silkepapir i søyla og ville ta med teiknet frå akvarellbiletet. Men gjorde det på ein annan måte denne gongen. I staden for at spørsmålsteiknet overskugga trappa/vegen framover, ville eg at trappa skulle få meir fokus og at spørmålsteikna skulle vere ein del av søyla, det berande i trappa. Teikna viser ei utvikling både i verdi (sølv til gull til platina) og tryggleik. I starten er ein usikker på valet av utdanning og det kan prege kor godt ein har det. Vidare blir ein tryggare på det ein gjer og blir betre. På enden av studietida er ein klar til å gå ut i jobb og få erfaring!

Denne gongen brukte eg tradisjonell akvarellmåling i staden for å teikne med blyant først og pensle på vatn etterpå. Det gav eit betre resultat. Då eg pensla vatn på blyantstreken vart ikkje all fargen vatna ut, så streken var framleis delvis synleg. Det vart betre då all fargen rann. I tillegg brukte eg to blåfargar på resultatet, slik at den sida vart meir liv i. Eg er stort sett nøgd med resultatet.

Vidare arbeid i visuell kommunikasjon

Har tenkt ein del på oppgåva i visuell kommunikasjon. Gjorde ei teikning med voksfargar. Ikkje det heilt store, men har arbeidd litt med symbolfargar. Vegen ein går på går framover i livet, ein lærer meir, ein bokstav om gongen. Alfabetet kjem til STU, dei tre første bokstavane i student. Som student har ein mykje med seg frå vegen ein har gått. Vegen går gjennom både raudt og blått, kjærleik og melankoli. Raudt er òg fargen sosialistane bruker, så på den sida av vegen er den sosiale utviklinga - frå egosentrisk til blikk ut i verda. Den blå sida er meir den individuelle utviklinga; først grunnmur, så etasje på etasje. Både alfabetet og etasjane gir litt djupne i rommet. Dette er mogleg å arbeide vidare med.

Deretter kom eg på ein idé om å få vassfargar til å renne frå kvar si side på eit ark, gult og blått, og så la dette danne ei slags trapp oppover. Det glade og triste går hand i hand og lærer oss ting i livet. Der fargane blandar seg blir det grønt, fargen for liv. Tenkte etterpå å anten lime på eller teikne/male på andre ting i midten av biletet for å vise kva ulike steg i trappa kan innehalde.

Forsøk med vassfargar og akvarellpapir

Utstyret eg brukte- vassfargar i blyantform, akvarellpapir og vatn påført med pensel og svamp

Akkurat no liker eg det siste utkastet best. Funkar bra med vassfargar, men trappa blir ikkje så tydeleg. Kan kanskje vere ein idé å prøve å lage noko liknande med kolstift, sjølv om det då ikkje nødvendigvis blir "ekte" renneeffekt.