Å arbeide STORT

Detalj

Under utvikling

Stor utstilling!

Eg laga ein ny versjon av arbeidet mitt i visuell kommunikasjon fordi eg ville prøve å arbeide stort, etter forslag frå Berit. Stort vart det, og gøy var det! Midla eg hadde å bruke var ikkje så gode som på den førre versjonen, men eg synest resultatet vart kjekt:) Det vil eg ta med meg ut i skulen; å arbeide stort er gøy og heilt annleis enn å arbeide lite og ein kan få til mykje med billige alternativ, men godt papir og god måling er best å arbeide med!

Kunstoppgåva - Inntrykk frå naturen

Her er originalbiletet og tre utkast/utprøvingar. Silkepapirbiletet var det første eg gjorde. Eg arbeidde først ein del med å få bakgrunnen litt lik i fargen som måleriet til Weidemann, og la deretter på strimlane med rosa, grønt, lilla og kvitt litt om einannan for å prøve å få fram litt av uttrykket i originalbileet. Prøvde å legge dei enkelte fargane i retninga som tilsvarte Weidemann sine målarstrøk, og lukkast delvis i det. Det var litt vanskeleg å arbeide med strimlane fordi det vart så klissete med limen. Eg likte resultatet, men såg ikkje det store utviklingspotensialet i arbeidet og ville prøve andre teknikkar.

Vidare prøvde eg meg fram med voksfargar og ulike måtar å bruke dei på i sketchboka, før eg teikna voksfargeteikninga de ser her. Fargane vart i utgangspunktet for sterke for det duse uttrykket til Weidemann, men eg løyste problemet ved å teikne litt svakt med fargane og blande dei til eg fekk ein sterk variant av fargen eg ville ha, for så å teikne over dei og stryke dei utover med kvitt. På bakgrunnen la eg heile stiften nedåt papiret og drog den over. Det skapte eit noko lunde jamt uttrykk, som vart endå jamnare då eg gjekk over med kvitt etterpå. Sjølve dei tre hovudområda med fargar teikna eg med vanlege strekar. Eg hadde ikkje riktig grønfarge, men fekk fram denne ved å bruke både lys grøn og blått. Vart godt nøgd med resultatet. I blåfargen blanda eg blått og lilla. Det fekk òg fram ein fin nyanse då eg gjekk over med kvitt. Eg likte denne teikninga. Det kvite gjorde verkeleg utslag på uttrykket og gav biletet eit slags draumeaktig preg. Bakgrunnen vart roleg og det lilla nedst kan gi assosiasjonar til land og det blå øvst til himmel. Slik blir landskapet ein roleg bakgrunn til hovudmotivet i fargane i midten. Eg ser tydelegare at dette er inntrykk frå naturen.

Men som sagt i eit tidlegare innlegg, foreslo Berit at eg kunne la meg inspirere av Ghada Amer. Eg vart fascinert av uttrykket hennar etter å ha sett litt på nokre av verka hennar på internett. Eg liker at ho bruker broderi og trådar, tradisjonelle metodar kvinner lenge har brukt, til å få fram ein feministisk bodskap. Lause trådendar kan vere verknadsfullt. I arbeidet med Weidemann har eg vore oppteken av å få fram målarstrøka hans, og eg ser potensialet med å bruke lause trådar til å måle med tråd. Dette måtte prøvast ut. Eg diskuterte mykje med mamma om kva som kunne vere gode stoff å sy på. Eg fekk med både strie og linstoff i tillegg til bomullsstoffet eg sjølv har. Eg bestemte meg for å prøve striestoffet først, som vist her.

Eg ville i utgangspunktet ha ein kvit bakgrunn, men ville prøve det brune striestoffet for å sjå korleis det brune passa inn og fordi eg tenkte at det var dette stoffet som passa best saman med linstrygarnet eg hadde tenkt å bruke. Utprøvinga vart òg eit forsøk på å få fram eit Ghada Amer-uttrykk som kunne passe til Weidemann. Trådane her er omtrent berre lause endar. Eg forsøkte å sy dei langs linjer som kunne tilsvare måleriet og brukte kvit tråd for å prøve å få fram retning på strøka, samt det kvite i dei. Eg synest resultatet vart for grovt og fekk ikkje fram det eg ville.

Då bestemte eg meg for å prøve vanleg bomullsstoff, slik eg i utgangspunktet hadde sett føre meg, spesielt etter at læraren påpeika at fargane eg hadde brukt til å farge stoffet likna dei i måleriet. Eg tenkte at det kunne vere eit interessant uttrykk å gå ut frå.

Her er eg i gong på det som skal bli det ferdige arbeidet. For å få fram dei ulike fargane i måleriet til Weidemann, bruker eg ulike nyansar med kvar farge. Det vil få fram eit fargespel og med mange lause trådar kan det bli som eit måleri. Trur eg. Endeleg fargepalett planlegg eg å vise fram i sketchboka.

Eg starta arbeidet med å legge saman framsidestoffet som eg farga tidlegare med to kvite bomullsstoff i same kvalitet. Desse har eg festa saman med den rosa nålefiltinga i nedre og venstre kant. Denne kanten var først rettare, tjukkare og mindre luftig, men eg synest det vart eit for hardt uttrykk. Difor tok eg den av og festa den på nytt, berre luftigare og mindre bestemt i kantane. Det fungerte betre. Denne kanten blir òg som ei ramme rundt resten av biletet og roar uttrykket ned. Etter å ha sydd på ein nyanse av kvar farge, bestemte eg meg for å halde fram med det blå feltet. Her er to steg i utviklinga.

Noko eg liker med dette arbeidet er kontrasten mellom dei geometriske formene i bakgrunnsstoffet og den rosa ulla og dei organiske formene i broderiet. Broderinga blir som planter som veks opp av den rosa ulla og slik blir dette min versjon av Inntrykk frå naturen. Då eg starta på arbeidet var det meir som ein vill idè som eg ikkje heilt visste kor ville gå. Men etter kvart har eg fått fleire tankar og funne inspirasjon i Vilhelm Bjerke Petersen si bok om symbol i abstrakt kunst og no liker eg uttrykket betre og betre. Gler meg til å sjå det ferdige resultatet!

Å arbeide tverrfagleg

Tverrfagleg arbeid er nyttig for å skape ein samanheng for barna. Det kan gi meir meining og samstundes legge til rette for episodar som kan vere lettare å hugse. I praksis det første året mitt på lærarutdanninga hadde vi eit tverrfagleg arbeid om vikingtida, i sjette klasse. I historie var vikingtida tema, vi las ei bok i norsktimar og matpauser med handling frå vikingtida og i kunst og handverk delte vi klassen i fire, der kvar gruppe skulle lage ein eigen pappfigur i full storleik og kle den på måten dei brukte å kle seg i vikingtida. Vi starta med å vise fram bilete av korleis klede, våpen, smykker og liknande frå den tida kunne sjå ut. Deretter var det opp til kvar gruppe å klippe til bølgepapp og sy den saman til ein noko lunde tredimensjonal og proporsjonal kropp i omkring vaksen storleik, samt å bli samde om kva klede figuren skulle ha og lage dei. Det vart eit arbeid der elevane fekk erfaringar med å lage noko stort, ha tolmod, samarbeide, sy, klippe og fordele arbeid. Vi var tre studentar og ein øvingslærar som sette i gong med eit stort prosjekt, og vi hadde nok ikkje turt å gjere det åleine. Men vi fekk erfare at det er mogleg! Sant å seie var vi stolte av produktet, og eg trur elevane lærte mykje og kjem til å hugse prosjektet lenge.

Kunst og handverk er å kunne sjå og oppleve og skape. Det kan gjerast i høve alle tema. Utfordringa er å oppdage korleis og kva som er mogleg innanfor den didaktiske relasjonsmodellen (faginnhald, mål, læringsaktivitetar, rammefaktorar, elev- og lærarføresetnader, vurdering). Ein skal ta vare på det estetiske og oppleve kunst på grunnlag av eigenverdien. Men å nyte og studere og forundre seg på tidlegare uttrykk og samstundes lære noko om tida dei vart til i er fullt mogleg, og gjennom å skape lærer ein. Det vi lærer gir oss idear til å uttrykke oss med og gjennom det vi uttrykker sjølve eller opplever av kunstnariske verk, kan vi lære. Linjer, flater, fargar, valørar, volum, rom hjelper oss å uttrykke oss, hjelper oss å lære.

Ferdig sydd pappfigur, snart montert i stativ

Klar til å bli kledd på

Slik kan det gå når ein tek K&H over nett

Samanfattande faglege refleksjonar over arbeidskravet i visuell kommunikasjon

Første utkast - blyantteikning - frihand i sketchboka

Etter å ha arbeidd meg gjennom minna frå første samlinga i Sogndal, bestemte eg meg for å starte arbeidet i sketchboka med å bruke blyantane mine til å teikne eit uttrykk for kva eg tenkte i høve besøket på dei heibergske samlingane og det å vere student. Resultatet vart ei teikning der eg fekk arbeide litt med overlapping, skuggelegging og perspektiv. Linjer og storleiksforhold synest eg fekk fram djupne i biletet, og særleg ved treet i midten i høve murane bakom synest eg at overlapping vart vellukka i biletet og skapte ein god illusjon av at treet stod framom murane. Katten føre huset og delen av sjøen som er utan båt, der bølgjene slår mot land er andre delar av biletet eg liker. Katten ligg godt på steinhella eg har plassert den på og linjene i sjøen viser bølgjene på ein god måte.

Det er likevel mange svake punkt i teikninga, mellom anna hushjørnene, som blir flate i uttrykket, steingardane, som mest liknar rabbel, graset kunne fått meir liv og eg kunne utvikla båten og området rundt sjøen meir, for å nemne noko. Komposisjonen er grei og eg får fram at arbeidet er mangfaldig og hardt - både slått, åkerarbeid, fiske og husdyravl. Men på grunn av dei svake delane av uttrykket ønskte eg ikkje å arbeide vidare med biletet.

Linotrykk utarbeidd med arbeidskravet i visuell kommunikasjon i minnet
- livet er ein veg og sola skin i varierande grad, somme gonger klårt og andre gonger bakom skyene

Andre utkast - voksstiftteikning - frihand i sketchboka

Medan blyantteikninga er røyndsnær, er voksfargeteikninga meir symbolsk og direkte uttrykk for ein tankeprosess. Eg tok ideen frå linotrykket og utvida den. Tidlegare har eg skrive litt om kva eg har lagt i dei ulike delane av biletet. Vegen lagar ein slags samanheng i komposisjonen, men samanhengen er svak og uttrykket rotete. Det blir for mange enkeltelement som betyr noko og ikkje så stor samanheng mellom dei. Alfabetet tek ein stor plass og er eit symbol for utvikling, men fungerer ikkje så godt når det er i hovudfokus. Elles lærer ein jo heile alfabetet over kort tid, så symbolkrafta er gjerne ikkje så sterk. Det mest interessante med det, og grunnen til at eg synest det er litt kult, er nettopp det at alfabetet stoppa ved STU, som er dei første bokstavane i student. Ein kan vel seie at fascinasjonen for språket her fekk ei stor meining. Eg kunne arbeide vidare med å få ein tydelegare samanheng mellom elementa i komposisjonen, men valde å ikkje arbeide vidare med denne ideen.

Tredje utkast - akvarellblyantar, vatn og collage - akvarellpapir A5/knurva sjokoladepapir

Deretter fekk eg ein idé eg òg skildra i det tidlegare nemnde innlegget. Eg likte fargesymbolikken og ideen om at lyse og mørke sider går om einannan i livet, noko renneeffekten kunne uttrykke. Spiraltrappa er eit uttrykk for at det å vere student er ein veg oppover der ein ikkje heilt veit kva som ventar seg rundt neste sving. Spørsmålsteiknet understrekar denne uvissa, men er i gull fordi studenttida likevel er ei god og verdifull tid, sjølv om uvissa er der.

Eg arbeidde ein del med skisser i sketchboka for å komme fram til ein realistisk måte å framstille spiraltrappa på. I tillegg vurderte eg om spørsmålsteiknet skulle vere i gull eller sølv. Eg valde gull fordi det passa best overeins med dei andre fargane og det varme uttrykket eg ønskjer i biletet. Denne komposisjonen er enklare enn dei føregåande utkasta, men likevel uttrykksfull. Den seier mykje med få element og det enkle er ofte det beste. Eg valde å arbeide vidare med dette uttrykket.

Vidare arbeid, tredje utkast i ein annan teknikk - collage - farga ark og utklipp

Etter ein del arbeid med fagteorioppgåva og Picasso sine tidlegaste arbeid med collage, der han mellom anna brukte avisutklipp, prøvde eg å uttrykke noko av det samme som akvarellbiletet ved hjelp av utelukkande collage. Bakgrunnen er farga ark i strimlar i ulike tjukknader, midtsøyla er utklipp frå eit husflidsblad og trappetrinna er dels utklipp av ulike typar golv frå reklamar og dels kladdepapir farga med brun konditorfarge.

Denne utprøvinga hadde ulike kvalitetar. Eg synest bakgrunnen vart meir rotete og bakgrunnen og trappa slo kvarandre på ein måte i hel. Fargane vart for sterke og linjene i konflikt, spesielt fordi trappetrinna har ulike mønster og fargar. Eg prøvde å ha søyla både i svart silkepapir og i utklipp som vist her. Silkepapiret gav eit rolegare uttrykk, men i og med at eg visste eg ikkje ville bruke dette utkastet vidare, på grunn av bakgrunnen, ville eg prøve ut utklippet for å sjå kva det gjorde. Resultatet vart igrunn endå ein ting som gjorde uttrykket rotete.

Trappa var det eg likte best her. Eg likte den betre enn trappa i det opphavlege uttrykket, fordi den viser tydelegare kva veg den går; først bakom søyla og deretter framom. Den tredimensjonale effekter kjem betre fram. Researchen eg gjorde i høve spiraltrappa i sketchboka gjorde utslag.

Ferdig arbeid, iallfall inntil vidare - akvarellmåling og collage
- akvarellpapir A3, silkepapir, knurva sjokoladepapir, utklipp, kladdepapir farga med brun konditorfarge

Etter dei to forsøka, gjorde eg dette biletet for å få fram det beste frå dei to utprøvingane. Eg likte trappa best i collagen, bakgrunnen best i akvarellmålinga, valde heller silkepapir i søyla og ville ta med teiknet frå akvarellbiletet. Men gjorde det på ein annan måte denne gongen. I staden for at spørsmålsteiknet overskugga trappa/vegen framover, ville eg at trappa skulle få meir fokus og at spørmålsteikna skulle vere ein del av søyla, det berande i trappa. Teikna viser ei utvikling både i verdi (sølv til gull til platina) og tryggleik. I starten er ein usikker på valet av utdanning og det kan prege kor godt ein har det. Vidare blir ein tryggare på det ein gjer og blir betre. På enden av studietida er ein klar til å gå ut i jobb og få erfaring!

Denne gongen brukte eg tradisjonell akvarellmåling i staden for å teikne med blyant først og pensle på vatn etterpå. Det gav eit betre resultat. Då eg pensla vatn på blyantstreken vart ikkje all fargen vatna ut, så streken var framleis delvis synleg. Det vart betre då all fargen rann. I tillegg brukte eg to blåfargar på resultatet, slik at den sida vart meir liv i. Eg er stort sett nøgd med resultatet.

26.10.10 - Farging, siksing av vev, førebuing til kunstarbeidskrav, rettleiing

Tre av mine fem forsøk med farging

Siste forsøk med farging - denne gongen eit større stoffstykke, men svakare farge
- same bretteteknikk som nr. 1 frå venstre i biletet over

Denne dagen fekk vi prøve å farge stoff ved hjelp av teknikken bati batikk, ein av dei mange shiboriteknikkane som finst. Her brettar ein stoffet og surrar det inn med tråd eller legg det i press mellom to blokker, slik at fargen ikkje kjem til alle plassar. Eg prøvde meg på fire ulike måtar. Resultata ser du over, bortsett frå det eine stoffstykket. Det har eg teke i bruk som ein del av arbeidskravet i kunst.

Det eg hadde veva, vart veva sist på den veven - noko som var grunnen til at eg ikkje vevde meir enn eg gjorde og at eg fekk mykje renning å leike meg med
- her er seks og seks trådar knytte saman

Elles skulle vi sikse kantane på veven vår, slik at den ikkje gjekk opp og så ta vår del. Min del ser du over. Den vart ikkje så lang, og eg fekk diverre ikkje prøve den grove veven. Neste gong:)

Weidemann og denne versjonen av Inntrykk frå naturen vann i valet av kunstverk til kunstoppgåva - 150x150 cm - avbilda frå boka om Weidemann av Erik Egeland

Etter diverse diskusjon og idémyldring med meg sjølv og medstudentar, fann eg ut at det var dette kunstverket eg ville arbeide vidare med. Eg liker fargane og fann garn som stemte overeins. Synest dei passar godt saman. Berit viste meg litt av uttrykket til kunstnaren Ghada Amer. Ho syr og let trådendane henge, festar dei ikkje. Det gir eit spesielt uttrykk. Trur eg vil la meg inspirere av det. Vi får sjå.

Elles har eg bestemt meg for å skrive om collage og Picasso sitt arbeid me den teknikken i fagteorioppgåva og fått dette godkjent. Berre å sette i gong!